گیاهی از تیره افوربیاسه و بومی مکزیک است. این گیاه در مناطق حاره همیشه سبز است و در دیگر مناطق خزان کننده. این گیاه به خاطر نمایش گلهای درخشان زمستانه اش پرورش داده می شود .در نیم کره ی شمالی به عنوان گل مرسوم کریسمس مورد استفاده قرار میگیرد، و گل آذین ان سیاتیوم و براکت های آن بزرگ و رنگین بوده و روزکوتاه میباشد.در بنت القنسول آن چه بیشتر جلب توجه میکند و ما به عنوان گل میبینیم، در واقع براکت ها هستند در این گیاه گل زودتر از براکت ها بوجود می آید و بایستی شرایط روز کوتاهی تا زمان ظهور گرده ها روی سیاتیوم فراهم باشد. وگرنه اگر بعد از گل آغازی و قبل از باز شدن گل،گیاه تحت شرایط روزبلند قرارگیرد، براکته ها نارس و سبز رنگ خواهند بود. گل بنت قنسول یا پوانزتیا دارای شیره ای سمی میباشد. که بایستی در زمان بریدن ساقه و یا چیدن گل آن دقت شود که دست خراش نداشته باشد و یا اینکه دست آلوده به شیره گیاه را به چشم و دهان نزنند که بسیار خطرناک است و باین منظور بهتر است برای جلوگیری از خروج شیره گیاه محل بریدگی ساقه بریده شده را در آب گرم ۴٠ درجه قرار دهند تا خروج و تراوش شیره گیاه قطع شود.
نور: این گیاه نور کامل می خواهد بهترین پنجره ، پنجره شمالی می باشد از اشعه مستقیم خورشید محافظت شود.
دما: بهترین دما برای رشد و نمو باید بالای ۱۵ درجه باشد و دمای کمتر از آن موجب کندی رشد و نمو و کوچکی براکته ها میشود بین ۱۵ تا ۲۴ درجه مناسب است.بطور کل این گیاه در مناطق حاره همیشه سبز است و در دیگر مناطق خزان کننده.این گیاه به خاطر نمایش گلهای درخشان زمستانه اش (در واقع کاسبرگ هایش) پرورش داده می شود.
آبیاری: ۲ تا ۳ بار در هفته بسته به دمای اتاق و یا هر وقت سطح خاک خشک شد اقدام به آبیاری کنید زهکشی خاک را بازدید کنید.این متن در سایت گلدون سبز منتشر شده و انتشار آن در راه پایدار به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
